<-q-> <-btitle->
لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ و با استفاده از طراحان گرافیک است. چاپگرها و متون بلکه روزنامه و مجله در ستون و سطرآنچنان که لازم است و برای شرایط فعلی تکنولوژی مورد نیاز و کاربردهای متنوع با هدف بهبود ابزارهای کاربردی می باشد. کتابهای زیادی در شصت و سه درصد گذشته، حال و آینده شناخت فراوان جامعه و متخصصان را می طلبد تا با نرم افزارها شناخت بیشتری را برای طراحان رایانه ای علی الخصوص طراحان خلاقی و فرهنگ پیشرو در زبان فارسی ایجاد کرد. در این صورت می توان امید داشت که تمام و دشواری موجود در ارائه راهکارها و شرایط سخت تایپ به پایان رسد وزمان مورد نیاز شامل حروفچینی دستاوردهای اصلی و جوابگوی سوالات پیوسته اهل دنیای موجود طراحی اساسا مورد استفاده قرار گیرد.
(آیت الله حاج میرزا محمد غروی تبریزی)
درآمد
هدایت و ارشاد بشر در زمان غیبت حضرت بقیة الله الاعظم علیه السلام بر دوش عالمان فرهیخته و اسلام شناسان پرورش یافته مکتب اهل بیت علیهم السلام نهاده شده است. چه بسیار عالمانی که زحمتهای فراوانی در جهت تحصیل علم و تهذیب نفس به جان خریده اند و عمر شریف خویش را در راه تبلیغ دین خدا و خدمت به خلق او سپری نموده اند.
یکی از خدمتگزاران صدیق و مبلغان راستین شریعت محمدی صلی الله علیه و آله «آیت الله حاج میرزا محمد غروی تبریزی» رحمه الله است؛ فردی که با تکیه بر خداوند متعال و با الهام از آموزه‌های والای مکتب اسلام به ترویج و نشر علوم دینی پرداخت.
صفحاتی از زندگی ایشان را مرور می‌کنیم؛ باشد تا مبلغان جوان در راه
(آیت الله حاج میرزا محمد غروی تبریزی)
درآمد
هدایت و ارشاد بشر در زمان غیبت حضرت بقیة الله الاعظم علیه السلام بر دوش عالمان فرهیخته و اسلام شناسان پرورش یافته مکتب اهل بیت علیهم السلام نهاده شده است. چه بسیار عالمانی که زحمتهای فراوانی در جهت تحصیل علم و تهذیب نفس به جان خریده اند و عمر شریف خویش را در راه تبلیغ دین خدا و خدمت به خلق او سپری نموده اند.
یکی از خدمتگزاران صدیق و مبلغان راستین شریعت محمدی صلی الله علیه و آله «آیت الله حاج میرزا محمد غروی تبریزی» رحمه الله است؛ فردی که با تکیه بر خداوند متعال و با الهام از آموزه‌های والای مکتب اسلام به ترویج و نشر علوم دینی پرداخت.
صفحاتی از زندگی ایشان را مرور می‌کنیم؛ باشد تا مبلغان جوان در راه ترویج و تبلیغ دین گرانقدر اسلام توشه‌ای جدید بر گیرند.
ولادت
حضرت «آیت الله حاج میرزا محمد غروی تبریزی» ، مشهور به «توتونچی» (1) در سال 1324 ه. ق برابر با 1284 ه. ش در خانواده علم و تقوا و فقاهت، در نجف اشرف پا به عرصه وجود نهاد. پدرش «آیت الله شیخ حسین توتونچی» فقیهی فرزانه و عالمی تقوا پیشه بود (2) و مادرش دختر دانشمند متقی، «شیخ حیدر ایروانی» از اهالی ایروان بود.
تحصیلات
هنوز یک بهار از عمر شریفش سپری نشده بود که همراه پدرش راهی ایران گردید و در تبریز اقامت گزید. در سن شش سالگی به مکتب «آقا میرزا محمدحسین» معروف به «عباچی» رفت و به مدت چهار سال دروس مکتب خانه را فرا گرفت.
علوم مقدماتی، فقه، اصول، رسائل و مکاسب را از پدر آموخت و در ربیع الثانی 1347 ه. ق با سفارش پدر بزرگوارش به شهر مقدس قم، مهاجرت نمود و در ردیف شاگردان «آیت الله حاج شیخ ابوالقاسم قمی» و «آیت الله حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی» درآمد. وی پس از شش سال تحصیل با کوله باری از علم و تقوا و معنویت، در سال 1353 ه. ق به تبریز آمد و در نزد پدر ارجمندش زانوی تلمذ زد و به فراگیری سطوح عالی فقه و اصول پرداخت.
فعالیت‌ها
«آیت الله توتونچی» نزدیک به نیم قرن به مردم متدین و عالم پرور تبریز خدمت نمود؛ ما به برخی از فعالیتهای ایشان اشاره می‌کنیم:
الف) تدریس
وی از ابتدای ورود به تبریز به تدریس علوم حوزوی پرداخت و در مدت اندکی حوزه درسی‌اش مرکز تجمع دانش پژوهان اسلامی شد. او با بهره گیری از علوم و فنون مختلف به تدریس کتابهای شرح لمعه، رسائل، مکاسب و کفایه پرداخت و در ده سال آخر زندگی‌اش به تدریس خارج فقه و کلام روی آورد.
«استاد میرزا عمران علیزاده» در این خصوص می‌نویسد:
«او یکی از علمای واقعی و زاهد بود و تا آخر عمر، تدریس را ترک نکرد. در سرما و گرما و با کهولت سن، راه طولانی را پیاده به مدرسه طالبیه می‌آمد. چند بار شاگردانش عرض کردند: «حاج آقا چرا سوار تاکسی نمی‌شوید؟» فرمود: «من که توان آمدن دارم، چرا مال امام را خرج کنم؟» (3)
ب) تبلیغ
یکی از ویژگیهای شاخص «آیت الله توتونچی» تبلیغ و ارشاد مردم و توانمندی معظم له در این خصوص بود. وی بیانی گیرا و گفتاری فصیح داشت. سخنان دلچسبش در روح و جان شنونده نفوذ می‌کرد و مستمعان را دگوگون می‌نمود.
قداست روح، پاکی نفس، اخلاق نیکو، رفتار پسندیده و گفتار حکیمانه ایشان موجب شد جلسات مختلف علمی، مذهبی و فرهنگی در سطح شهر تشکیل گردد که نتیجه آن، آشنایی هزاران تن از جوانان و مردم متدین تبریز با احکام اسلامی و معارف فرهنگ دینی بود. «مرحوم آقای غروی برای ارشاد عوام و خواص، مجالس و محافل متعددی در طول عمرشان ایجاد کردند و همواره در این طریق کوشا بودند و سعی وافر داشتند؛ لذا بیشتر اهالی و خواص شهر تبریز از محضر علم، اخلاق و زهد ایشان بهره مند شده و از او به عنوان معلم اخلاق یاد می‌نمودند.» (4)
هنوز سخنرانیها و پندهای دلسوزانه این عالم فرزانه در ماههای مبارک رمضان و حلاوت و شیرینی اقامه نماز جماعت وی در مسجد «شیشه گر خانه» در یادها باقی است و در هر محفل و مجلس مذهبی سخن از ملاحت و زیبایی سخنان وی به میان می‌آید.
تالیفات
معظم له در کنار خدمات علمی، فرهنگی و تبلیغی به خلق آثار سودمندی در زمینه‌های مختلف اسلامی دست یازید و تالیفاتی جاویدان از خود به یادگار گذاشت. آنچه از تالیفات ایشان به زیور چاپ آراسته شده، چنین است:
1. تفسیر سوره والعصر؛
2. تفسیر سوره ماعون؛
3. اسلام و الخلافة؛
4. اشارات غرویه، (چهل اشاره در علوم قرآنی) ؛
5. شرح زیارت جامعه کبیره؛
6. تحفة غدیریة؛
7. مقامات مهدویه؛
8. مقالات حسینیه؛
9. شرح زیارت عاشورا؛
10. تفسیر آیة الکرسی؛
11. تفسیر سوره فاتحة الکتاب؛
12. سؤال و جواب دینی؛
13. گفتگو در باب و بهاء؛
14. نمونه‌ای از اسلام.
فضایل اخلاقی
دانشمند فرزانه «حاج میرزا احمد غروی» در مورد خصوصیات و فضایل اخلاقی مرحوم پدر بزرگوارشان می‌نویسند:
«1. در باب دنیا و علایق دنیوی زاهد واقعی و جدا نسبت به امور دنیوی از مال و منال و ریاست و تشخص بی اعتنا بوده، دوری می‌نمود.
2. به هدایت و ارشاد مردم و به خصوص به تربیت جوانان در امر دین و اعتقادات اهتمام می‌ورزید؛ به طوری که جلسات خاص تفسیر و مجالس تبلیغی را با اشتیاق تام منعقد و خاضعانه و بدون چشم داشتی انجام می‌داد.
3. به طلاب و محصلان علوم دینی با چشم بزرگواری نگریسته و در عین حالی که در فکر تربیت و رشد اخلاقی آنها بود، در توسعه و وسعت بخشیدن به حوزه‌های علمیه علاقه مند بود و در اعتلای آن می‌کوشید.
4. با رژیم منحط پهلوی، پدر و پسر بد بود و در مناسبتهای مختلف در منابر و جلسات تفسیری و سخنرانیها با صراحت یا با کنابه سیاستهای آنها را مورد انتقاد قرار می‌داد و معتقد بود که این پدر و پسر ضربات مهلکی به عالم دیانت و اخلاق امت اسلامی وارد آورده، هویت اسلامی را از بین برده اند.
5. به علماء و مجتهدان عالم تشیع با چشم عظمت نگریسته و از علمای گذشته و حال با عظمت یاد می‌نمود و برای بعضی از علمای سلف، احترام خاصی قائل بود.
6. علاقه خاصی به حضرت ختمی مرتبت، حضرت محمد بن عبد الله صلی الله علیه و آله داشت. و در روزهای ولادت و رحلت آن بزرگوار با منعقد نمودن مجالس روضه و سرور یاد آن حضرت را گرامی می‌داشت.
7. شیفته و دلداده حضرت حجة بن الحسن العسکری علیهما السلام بود و اول کسی بود که در تبریز برگزاری جشنهای نیمه شعبان را پایه گذاری نمود.
8. به گسترش فرهنگ نماز جماعت، اعتقاد فراوان داشت و در طول حیات مبارکش، هیچ وقت از نماز جماعت غفلت نورزید و تنها ده روز به رحلت مانده به علت عذر موجه، این فریضه را تعطیل نمود.
9. وی با اینکه یکی از اساتید مسلم و از مجتهدان بنام حوزه علمیه تبریز بود و صاحب اجازات اجتهادی از «آیت الله میرزا عبدالکریم حائری یزدی» و «حاج میرزا ابوالقاسم قمی» بود، تا هنگام مرگ کسی از این اجازات با خبر نبود که مبادا حمل بر خودستایی شود!» (5)
رحلت
سرانجام این عالم فرزانه در 26 اردیبهشت 1357 ه. ش مطابق با 8 جمادی الثانی 1398 ه. ق جان به جان آفرین تسلیم نمود.
پیکر مطهرش پس از تشییع با شکوه مردم و علمای شهر در قبرستان عمومی امامیه تبریز به خاک سپرده شد.
در پایان این مقال، لازم است از فرزند بزرگوارشان که زندگی نامه ایشان را در اختیار نگارنده سطور قرار دادند، سپاسگذاری کنم.
پی‌نوشـــــــــت‌ها:
1) جد پدری او، مرحوم «آقا عبدالعلی» از کسبه تبریز بوده و به شغل توتون فروشی اشتغال داشته است. از آن به بعد نوادگان وی به توتونچی مشهور شدند.
2) برای اطلاع از شرح حال وی به کتاب «علمای معاصرین» ، حاج میرزا علی واعظ خیابانی، صص 188 - 189 مراجعه کنید.
3) نامداران تاریخ، عمران علیزاده، ص 342.
4) نقل از دانشمند گرامی «حاج میرزا احمد آقا غروی» فرزند معظم له.
5) نقل از فرزند ایشان.
منبع : www.yasinmedia.com
|
تمام حقوق این وب سایت و مطالب آن متعلق به <-name-> می باشد.
.:: This Template By : Theme-Designer.Com ::. |
<-fptitle->
نوشتن دیدگاه