فاطمه فاطمه

رنگین کمان لبخند، بر آسمان لب های پیامبر صلی الله علیه و آله و خدیجه علیهاالسلام نشسته بود.

کودکی از تبار نور به دنیا می آمد که با مادر، همراه و هم صدا بود و با او صحبت می کرد.

چهل روز کناره گیری پیامبر صلی الله علیه و آله از خدیجه به خاطر آن بود که در شب ملکوتی معراج، در شب آمیخته شدن نور ستارگان بر زمین، شبی که با شکوه ترین لحظه را نوید می داد، فرا برسد.

شبی که پیامبر به معراج رفت و در میان آسمان و قصرها، باغ ها و ایوان های بهشت گردش می کرد، از آن سیب معطّر بهشتی که خداوند آن را به وسیله فرشتگان نور به او هدیه داد تناول فرمود و...

دیگر وقت آمدن بود، کاسه صبر همه لبریز و در انتظار حضور یک مسافر بودند که از سرزمین عاشقانه ها و عارفانه ها می آمد.

چهار زن نورانی، خدیجه را هنگام وضع حمل یاری می نمودند؛ حوّا، آسیه، کلثوم و مریم.

... و به دنیا آمد

دیده به جهان گشود و دل از عاشقان خویش ربود.

خانه پیامبر صلی الله علیه و آله ،

رنگ و بوی حضور گرفته بود؛ حضور دختری که پیام آور پاکی ها بود.

دختری که بوی بهشت می داد و از تبار بهشت بود

دختری که قرار بود، ماه همیشه روشن آسمان شب های پدر باشد.

لحظه ها در پوست خود نمی گنجیدند و دیده ها از شادمانی، دست و پای خویش را گم کرده بودند.

بوی اسپند و عود می آمد و شادی، میزبان لحظه های بهترین بندگان خدا بود.

نامش را برگزید؛ نامی که برگزیده خدا بود، «فاطمه».

... و پدر، سپس فرمود: «من تو را به علم و دانش ممتاز نمودم و از ناپاکی به دور نگه داشتم».

فاطمه علیهاالسلام نور است و نور، فاطمه علیهاالسلام

فاطمه علیهاالسلام ، کلید درهای بسته انسان است؛

از ابوالبشر تا پایان

فاطمه علیهاالسلام ، سالار کاروان عشق، حقیقت زندگی به توان انسانیّت، حوریه بهشتی بر زمین، دختر محمّدِ امین و بهانه آفرینش است.

فاطمه، ای ولادت تو تبلور احساس، ای وجود تو معطّر از گل یاس، ای ابتدا و انتهای کامل ترین زنان عالم و ای دختر نبی خاتم! چشم بر جهان گشودی تا دنیا را بی نصیب از حضور آسمانی خویش نگذاری.

پا به عرصه خاک نهادی و تا دنیا دنیاست، در سراسر کوچه های انسانیت، نور معرفت تو پرتو افشانی می کند تا همیشه زمین، معطّر از بوی بهشت تو باشد.

به دنیا آمدی، تا عفتِ به رنگ گل سرخ، برای همیشه در میان زنان، با طراوت بماند.

قدم بر خاک نهادی تا رسم همسرداری را به پیران خویش بیاموزی.

به دنیا آمد تا عطر بوی گلِ مادر را در سراسر باغ محبّت جاری سازی.